13
Yorum
51
Beğeni
4,8
Puan
1121
Okunma

nereden bileceksin
içimdeki savaştan yaralı
çıktığımı...
kalbime döşeli taşları
kanlı ellerimle
nasıl temizlediğimi.
ben sana böylesine mecburken,
ayaklarımın
yolunu terk etmek için
dikenlere nasıl direndiğini
nereden bileceksin...
tam düşecekken gözlerimden
yaşlar,
uykuyla nasıl savaştığımı
nerden bileceksin...
duyunca ismini her sokak başında
koşarak seni aradığımı
nerden bileceksin...
nerden bileceksin
gönlümün bin parçaya bölündüğünü
geçtiğim şehirlerde
hep seni gördüğümü.
sokulup yanına
hatır sormaya
gücümün olmadığını,
nerden bileceksin...
nerden bileceksin
iyiyim dediğim de iyi olmadığımı
sağlıcakla kal derken
kendimle savaşmayı bıraktığımı
nerden bileceksin...
Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna ve bütün kalem dostlarıma teşekkür eder en kalbi saygilarimi sunarım.
5.0
96% (24)
1.0
4% (1)