Gözlerimden süzülen sadece su değil, bilsen,
Her damlası yarım kalmış bir cümlenin titreyişi.
Sana ait bir boşluk var şimdi, ne yapsam dolmaz,
Bu kaybedişin tarifi yok, bu yangın hiç sönmez.

Özlem, bir hançer gibi saplıyor her geceyi,
Uyumak ihanet sanki, unuturum diye seni.
Oysa her köşede izin var, dokunduğun her yerde,
Bir ses bekliyorum boşlukta, "Geldim" deyişini.

Hani söz vermiştik ya, yaşlanacaktık el ele?
Şimdi sadece ben kaldım, zamana karşı tek başıma.
Gözlerim kapanmıyor, kalbimde tarifsiz bir acı,
O son bakışın, binlerce kelimeye bedeldi oysa.

Sanki dünya durdu sen gidince, renkler soldu birden,
Her şarkı sana çıkar, her yağmur seni hatırlatır.
Benden çaldığın huzur değil, benden çaldığın nefes,
Şimdi sadece anılarla yaşıyorum, bu ıssız kafeste.

Ne zaman kırık bir ayna görsem, parçalanır yüzüm,
Her parçada bir soru var: Neden? Neden bitti aşkımız?
Bu vedanın ağırlığı ezdi omuzlarımı, taşıyamam,
Seninle gömülen umutlarımı, geri alamam.


(KOR)