Gözlerindeki pırıltı,
Dünyadaki en güzel şiirin ilk dizesidir...
O ilk dize ki, okudukça içimde büyür,
Her harfi seninle anlamlanır, benden öteye yürür.

Seninle tanıştığım o an,
Bütün mevsimler bahara döndü, can.
Biliyorsun, ben sende buldum sessizliğin melodisini,
Ruhumdaki en kırılgan telin, en güçlü sesini.

Şimdi aramızda mesafeler var biliyorum,
Her gün batımı, sensizliğin acısını duyuyorum.
Yokluğun, kalbimin en derin yerinde bir sızı,
Özlemin, bitmeyen bir kışın en keskin ayazı.

Senin yanındayken, zaman durur sanki,
Her nefes alışım bir şükür demektir.
Avuçlarımda saklı tuttuğum bir hazinesin,
Gözlerimdeki en derin, en özel nefessin.

Gülüşün, gökyüzünün en parlak yıldızı,
Bana her şeyi unutturan, sonsuz bir sızı.
Aşkımız, sonsuza dek sürecek bir destan olsun,
Kalbim, senin için atarken hiç yorgun olmasın.

Sen benim yarım kalmış masalımsın,
Şimdi tamamlandım, artık bir değil, binim.
Sana ait olan her an, her duygu,
Hayatımın en anlamlı, en gerçek uykusuzluğu.

(KOR)