0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
225
Okunma
Devamını yazasım gelmiyor, bu haliyle bile anlatacağını anlatıyor benim için.
Güneş nedir bilmez duvarlarda,
Sırrını tümden kaybetmiş aynalar.
Kararsız Janus maskeleri gibi,
Karanlığın ardı sıra hiçliğe açılan kapılar...
Ses yok! Soluk yok!
Bütün renkler kapatılmış dilsiz bir kutuya.
Hayatı boyunca hiç konuşmamış, kocaman gözlü bir kadın
Parlayan saçlarıyla giriyor odaya
Sessizliği bir bir ezerek, minicik ayaklarında...
İhtiyar bir çocuk, siyah beyaz bir sesle
Soluksuz, haykırmaya başlıyor o anda
Apokrif düşler içinde tanıdım sesini
Renksiz ruhum ahenksizce titrerken ellerimde
Sen elvedalarla biten masallar anlatırdın,
Her saniye bir krizantem açılırdı sesinde
Kavuşmak nedir onu henüz bilmezdim.
...
5.0
100% (2)
