Eyy benim akasya çiçeği kokulum
Dara düşmüş duygularım
Öksüz ateşiyle yanan yüreğimle
Yalınayak yollarındayım yine
Karanlığı kardeş
Güneşi yöndeş bilmişim
Alaca şafaklara
Sevdamızın sesini duyurmuş
Şiir kokan bir gecede
Sana yanmış
Hece hece
Sana adamışım ömrümü


Baharın bitişi
Yazın gelişiydi o gün
O gün gözlerindeki dipsiz kuyulara düşmüş
Yüzündeki çizgiler çarelerimi çaresiz kılmış
Titreyen kirpiklerin
Bir hançermişcesine yurt bilmişti kalbimi


Dudaklarında yuvasız kuş sesleri
Yanaklarında yeni doğmuş ay ışıltısı
Sarı ışıklara sarınıp can cana
Aşkın semahını dönerken biz
Şüphe götürmezdi o an cennetin var oluşu



Eyyyy benim papatya nefeslim
Kolların boynumda
Saçların dudaklarımda
Teneffüs vakti çocukları gibi şendim o gün
Tenimde serin bir Ilgaz esintisi
Sen vardın kıyamdaki ruhumun kıblegahında


Sözlerini şifa bilip yaralarıma
Yok saymışım düşlerimi talan eden cerrahları
Aldırış etmeden yarım kalışıma yarınsızlığıma
Kızılırmağın sularında seyrine durup
Sudan aziz saymışım
Hiç bitmeyecek sevdanı
Şimdi papatyalar boy veriyor hayallerimde
Ne zaman düne baksam
Aşiyana çıkıyor akasyalı yolum
Var olan vaktim
Yeni doğmuş bir bebek sesine kadar



Annemden duymadan önce
Senden okumuştum sıralı ölümü
Aksakallı nur yüzlü bir ihtiyar
Not tutuyor başucumda kaç gecedir
Sırası gelen benim
Listenin başına yaz adımı diyorum
Yaz ki
İki cihan şahidi olsun içimdeki yangının


An zemheri kuşatması
Göğün göğsüme siper
Aynı günü aynı dilde konuşuyor ellerimiz
Koyu kahverengi bir diyar toprak ötesi
Bu kez
Bu kez annem değil
Sen söyle son ninnimi öksüzüm
Bu kez annem değil
sen söyle
sen söyle son ninnimi