ve dahi bir gece işte
sarı saçların
deniz mavisi gözlerin
geceye dahil

hani o meşhur hikayeleri
zihnimde
ışığı yakıyorum görünür kılınıyorsun
ışığı kapatıyorum görünmez oluyorsun
sana ilişkin her şey …
sen olmasan
kim bahsedebilir yağan yağmurdan
yağmur sen olduğun için
aslında senin için yağıyor yağmur

saklı yahut mevcut her şey işte
olmazsan ben olmayan
ben olmazsam sen olmayan
yazmasam,
gözlerinin rengini kimseler bilmeyecek
kimseler bilmeyecek sarı saçlarını
gül kokusunu
kokladığımı
yazsam
tılsımı bozulacak rüyanın

seni yazmasam beni de kimseler bilmeyecek
beni yazmasam seni…
şöyle bir dokunulsa dağılacak tüm hikaye
dokunsam yok olacaksın
sussam ben olmayacağım bu gece

öyle bir serüven işte
uyumuşum
uyanmışım
bir de bakmışım ki varmışsın
var mısın yoksa
yoksan…
var olan kim


neden benim kimliğim
seni anlatmaya bağlı
ya daha evveli
ve daha daha
daha evveli
ve sen
gecedesin

var olmak için idrakime muhtaç
anlatmasam var olmayacaksın
kimseler bilmeyecek sana aşık olduğumu
çıkmazları, şaşkınlıkları, bunalımları

kimseler bilmeyecek mavi gözlerini
milat ve bitişleri
aklıma düştüğün zaman
bir peri suretine dönüştüğünü
kimseler bilmeyecek


elma dersem çık
demesem …çıkma
veya yerinde kal
kal öyle

söyle…
hangi roller dağıtılmış bize
hangi aşk şiirinin parçalarıyız
bak yine ağlıyor
yine sessizce birkaç kelime
hep bu karasevda yüzünden

sen kimbilir hangi şehirden gelmiş
şu telaşlı kalabalığın arasında
şu sarı saçlı mavi gözlü yabancı
ben senin ardına takılmış

akşam güneşi ne kadar mecalsiz
hiçbir gölge yok yerinde
öyle firuze salkımıyken gözleri
sana benzemese de saçları
sen osun

bir defa
gözlerimiz karşılaşsa
bir defa gözlerimin içine baksan
heyecanlanmadan
tanıyacaksın
hem kendini
hem beni


redfer