Yâd ellerde teselli buldum yarenimle hemhal
Bir varlığa olan değildi tutkum
İştigal olduğum cihan değil asla
Cihat bildiğim yönüm, rotam ve yolum
Ufkuma b/andığım hazin kasideler
Hazzı ölümün nakşeden
Hayat törpüsü sihirli kaide

Mevsimlerden çapkın rüzgâr
Başımdaki saçı yolan hisler
Yârim yarenim ve tek tesellim
Ne rubaide saklı ne şiirde tecellimden de öte
Tekbir getiren yüreğin bulamadığı dengi.

Mevsimlerden içimde kalan ukde
Sözcüklerse semiren hüzne dikilesi bir asa gibi
Asi yüreğimden firar eden
Aşina olduğum hüzne biat eden
Asil yalnızlığım ve bir çift lafın belini kırdığım ne ki?

Başıma atılan taşları yok sayıp uzattığım ekmeğin
Her kırıntısı nasıl ki nimeti
Yok sayanlardan değilim
Kurusıkı bir tebessümden sökün eder düşlerim
Bayat ekmeğe talibim talimim
Tasası düşer insanlara
Ne yiyip içtiğimin ötesinde
Sarılı ruhum bir metre beze
Vücut denense önem arz etmeyen bir nesne

Ne hicivdir yazdığım ne isyan ne temaşa
Ettiğim yalnızlığın sür git heyecanında saklıdır terane
Esen rüzgâr hem cebbar hem çapkın
Ruhumda fink atan nice hazin soru olmasa da cevabı
Elbet vardır Allah katında bir karşılığı

Sürmanşet sevgi
Sürrealist imgelerden arda kalan teselli
Sübyan gölgeler
Sırra kadem basan dostlar ve yalan nameler
Aşkın ekmeğini yediğim doğrudur
Hayal ya da gerçek sanrılasın infazı
Gecikse de yaşadığım kadar
Sığındığım kalemin tükenmez nazı
Elbet rotam sabit ve tevekkül yüklü
Mizacı sonlandıramaz nefret dolu hurafeler

Ne şiirim ne şehir
Yangınımsa büyük tez elden
Kıvılcımın doğasında saklı
Nasıl ki müridiyim sonsuzluğun ve aşkın
Bahara selam versem de kapıyı çalan
Şaşkın hazanın sadık hüsranı
Katık ettiğim şiirde saklı olsa ne ki yüreğin isyanı?