Sigaramı denize attım
A(lı)şamadığım tüm alışkanlıkları da
Suya değen bir çocuk gözyaşıyla
Topuklarımda kan var şimdi
Tırnaklarıyla toprağı eşeleyen dağ kuşları içim
Sararmış şehirlerin enkaz duvarları
Sigaramı denize attım

Sen kentli çocuklar sevdin hep
Anaların doğurgan yanlarına sürttüğüm lehçem
Ve bir haftalık kirli sakallarım
Tepeden tırnağa katran karası
Ve tepeden tırnağa yalnızlık
Akan taşralılığımla
Ağrıyan yanlarının ağrısına yaslanarak
Oral sevişmeler biriktirdin
Yere düşen elmacık kemiklerine kanma
Sen kentli çocuklar sevdin hep

Kekeme bir yaşamaktı senin yaşadığın
Bakır tenli yapraklar dökerek
Kalabalıklarda atılan gürlek nara
Bir mızrak gibi
Sana
Bir tokat gibi çarptığında
Ür/per/din
Kadeh böyle tutulur sevgilim
Pe ki
Pi sayısı neden hep üç nokta on dört çıkar
Askerler neden tayt giyerler, neden
Neden yan yan bakar papalar?
Bilmedim böğrüme saplanan hançeri
Kekeme bir yaşamaktı senin yaşadığın


Döllenmemiş bir sabahın son akşamı diyorum
Bir yaşamak aralığında ömrümün haritasında
En büyük aşkları yaralı duvarlar saklar
Sigaramı denize attım
Kalan alışkanlıklarımı da
Seni duvara vura vura yazdım
Kadran yalnızlığa vurduğunda
Öksüz bir akşam vedasının sen
Sen döllenmemiş bir sabahın son akşamısın.