kuşlar ötüşmeye başlayınca sabahın bi vakti ;
kavuşamamak,
o en güzel sevişlerin
yahut öpemeyişlerin kıvılcımıyla alevlendi .
hududun , fersah fersah büyüdüğü gözlerimde
yolumun üzerine yokuşlar serildi .
gırtlağıma dayanmış bir bıçak tedirginliğinde
öptüm ölümün alnından .
ve kuşlar ötüşmeye başlayınca sabahın bi vakti ,
kana bulanmış gömleğimi yaktım kendi ellerimle .
o en güzel kıyafetleri giyemedim anne deyip
dövündüm durdum .
ne saltanat sürmüştüm ama .
ne fetihler sığdırmıştım bilsen göz kapaklarına .
ama o kuşların ötüşmeye başladığı sabahın bi vakti ;
soğuk tutan ellerim ,
tıpkı bir zanaatkarın hüneriyle
işlemişti intiharın süsünü.
eksik olanları biriktirdi zihnim
gözümün dalıp gittiği yerlerde .
toparlamaya çalıştıkça dağıldı ruh .
düzeltmeye çalıştıkça kırıldı heves .
ve beden hala alıyorken nefes ;
kuşların ötüşmeye başladığı sabahın bi vakti
yitip gidenlerin gidişleriyle ferah ferah uyudum
ölümün kervanında .
uyuyakaldım göz çukurlarında .
şimdi kavuşabilmek ,
o en güzel veda edişlerin
yahut edemeyişlerin adımlarıyla süslendi .
sılanın pelesenk vurulduğu dizlerimde,
yolumun üzerine yokuşlar serildi .

m nhar f


layık gördüğünüz için teşekkürler efendim