Ben insanım,
yoktur senden hiçbir farkım;
Boyum uzun yada kısaymış,
cinsim erkek-kadın-lespiyen-gaymış,
çocukmuşum, yetişkin yada ihtiyar...
Aramızda yalnızca bir tek yaş farkı var.

Ben insanım,
yoktur senden hiçbir farklı yanım;
Zenci, sarı-kızıl derili, sarışın yada esmer...
Hepsi deri,
bayrak yada saç rengi
ne fark eder?

Ben insanım,
yoktur senden hiçbir eksik yanım;
Ailen, ülken, dinin zenginmiş,
eğitim-kültür-dünya görüşü sende enginmiş...
Tek bir beyinle düşünür, tek bir kalbimiz var atar,
tek bir gömlekle gömüleceğiz, ne çıkar?

Ben insanım,
yoktur senden hiçbir farkım.
Doktor, polis, mühendis, avukat, hakim, poltikacı yada işçi.....
Hepsi bence sadece emekçi.

Ben insanım,
hayvandan, bitkiden tek farklı yanım;
“Düşünmek,
ileriyi görmek,
adil ve uygar olmak”
ise eğer…
Ey Yolcu, bence aramızdaki bu fark
düşünülmeye değer.

(*) Giden bir yolcuya yazılan „EY YOLCU! “ şiir dizeleri, sayın Necmettin Halil Doğan’a ait „DUR YOLCU!“ (=Asıl adı „BİR YOLCUYA“ olan) şiiriyle uzaktan-yakından hiçbir ilişkisi yoktur. Güncel olması nedeniyle yinede okumanızı öneririm.