gönderime
omuz silken
ahengi daktilo ediyor
şiir müdürü
bu ölü bakışı anımsıyorum
heves kırıcı
tekme tokat
arbede gibi şeylerin
ciddiyeti karşısında
sanki kanona atanan memur
aynı saatte mesai bitti diye
hiç ediyor kavgayı
sonra uyudum
yaşamın kuvars uçları
rüyamın çölünde
soluk boruma uygundu
ciğerim ak mı kara mı?
devam eden organların
bazısında
günaha imreniyor renk
suyu göster susuz bırak
geçen gün
ak dedikçe
duygumun yokluğunda
o göle ulaşamadan
dibinde boğulmuş su
eğlenceli doğru
yatarak büyüyen dağ
hapşuran ebegümeci
yılgınlığı icabı yükselir
doğa
ova belim diye inler
verimli topraklar ağır
gezegen başına
bir kütürdetme seansı
pskiyatr koltuğuna
yeni bir ozan
tekrarlıyor şunu,
ne çabuk öğlen oldu
eli zayıf şikayetin
kiilitledi geriyi
söz güçlü
boşu boşunalık seyreltse de
ister istemez
pardesüzlükten beri
hanilik mümkün