Bilmiyoruzun midesinde bulantı
Ne zamandır yemiyor kitaplar sanki
Bir ormana saygı cezası içinde hüzünlü
Ağaçlar soyunuyor manzarası ardında
Buna diyelim selüloz çıplaklığı
ve her biri yeşil bir göz kusuru
Renksiz ve geçerken hızlıydım
Bir araçtayım ve şöför kızgındı
Birlikte küfür etmek zorundaydık
Gözlerimi kaçırdım
En azından onlar yeşilde kalsın
Ağaçlar ahlaksız belli
Soyunuyor kahvem
Sende mi diyorum
Buharında saunaya girmiş konuşmalar
Örneğin terlemiş biri söylüyor
Aşk özensiz ve gereksiz ise
Kafein tuzak sevgiliye karşı uyanık tutarmış bizi
Sevgili dediğin selüloza yazılır
ve mektupta kalır öylece
Dolayısıyla o da ağaç gibi çıplaktır
En azından herkes öyle ister sevdiğini
Büyümek bir ağacın halkasında bulanık
O nedenle bu sabah birbirine değen
ve değdikçe görüntümü parlatan
İki kolye astım göğsüme
Çünkü doğumum çamur izidir kaldırımların
Sol koluma bir gün çürüyeceksin diyorum
Parlaklığına neme lazım güvenmesin
Banka reklamlarının hayaline doğru
Yüzen korkuları görünce
Şubeye söyleyin
Duygumdan üç kuruş fazla alsın
Şah damarım güvercinle ahenksiz uçuyor
Çok söyledim ama
Hiçbir şey duyumsamıyor beni
Duyma problemi duygunun dilsiz hacmi
Ne yapsaydı bu ormanlar?
Öncemizden sonraya güzel bir manzaradan başka?
Esirgemez varlığımı limitsiz hızlar
Henüz ölmedim saydım üç kere
Gençtim bilmedim çok şükür
Şöförün ensesinde patlayan öfkeyi
Bir ben şaşırıyorum bir teneke yığınında
Ulu orta çıplak görmemize
Hazır mıyız bilinmeyene?
Kış gelmiş
Üşürüz hırkamızı giyelim