Hayatım sanki dört telli bir keman.
Ne umut, ne neşe, ne huzur çaldı.
Varsa yoksa gam, keder....
Hep hüzün çaldı..
O gider ağrıma ..

Ne güneş doğdu dünyama.
Nede geceleri ay, yıldız.
Hep taş düştü başıma.
Karanlıkta yaşadım,
O gider ağrıma.

Ayaz esti, sam esti bağrıma.
Dondurdu, kuruttu gülümü.
Elle bir olup güldü ya vefasız.
Yaşarken öldürdü.
O gider ağrıma.

Dediler dua istektir yaradana.
Hep seni, hep bizi istedim.
Herkesi duydu da felek.
Bana dönmedi,
O gider ağrıma .

Yağmur düşmedi toprağıma.
Damlalar değmedi yaprağıma.
Çatlayan şu dudağıma.
Islak bir mendil değmedi.
O gider ağrıma.

Geceleri geçirdim hak divanında.
Gözüm de yaş, dilde duayla.
Ömrüm geçti boş bir hülyayla.
Yaşadım, kapanmaz bir yarayla.
O gider ağrıma.

Garip Şenol işte böyle yaşadım.
Bir bakışına aldanıp yandım.
Ha bugün, ha yarın diye ...
Ömrü bir hayırsıza harcadım.
O gider ağrıma.