Yürekten güven,
Düşersin atılır binlerce tekme
Paranoyak hükümler, sapkın düşünceler
Ne için gerçekten onca dümen ?

Açgözlü düzen,
Midende ki ekmeğe göz dikmiş düvel
Niyetler çürük, ne bu cüret?
Dişli dostlar güçsüz, konuşur dünya alem
Kirli yollar hüzün dolu, rüyalar matem

Kaybettik tümden, geçiyor bir şekilde günler
Yok ait olduğum bir zümre, yaraşmaz gülmek
Sahte hisler, donuk yüzler
Bana mı kaldı evrenin sırrını çözmek?

Yönüm belli dönmem
Tavsiye verme hepsi köhne
Maziyi boş ver, gelecek önümüzde
Gökyüzü ortak düşümüze
Ruhuna bağlanmışım körü körüne
Pürüzlüyüm yani bu gece
İlgimi çekmiyor makamın ya da rütben
Hasretim iki güzel muhabbete

Kurtulmak da bir seçenek
Ellerini versen de gelemem
Çünkü dipteyim, seni de çekemem
Bir şekil hallolur her şey
Yeter ki dene, vazgeçme
Bahset içindekileri, nokta koymak üzereyim her samimiyetsize
Ne kadar yalnızsak o kadar yakınız özgürlüğe
Umut doluyum, yorulmuştum sadece
Aydınlığı hissedeceksin sen de, birazcık bekle