Sevginin tüm yolları önce Tanrı ’ya
Tanrı ’dan sonra da annelere çıkarmış
Şu hayatta, şu kevnü mekanda
Hem sevilen, hem sevilmeyen
Çok insan var ancak senin gibi sevilen
Senin gibi gönlü güzel
Kaç insan var annem

Annemi kendimce çok sevmiştim
Çok sevdiğimi zannettmişim daha doğrusu
Zan ’larım beni hep yanıltmış
Annemi kaybedince anladım bunu
Keşke sana, bana sarıldığın gibi
Daha sıkı, daha sıkı, sımsıkı
Sarılabilseymişim annem

Yıllar oldu gözlerin kapanalı
Bir bir saydım, dokuz yıla tamamlandı
Tüm kalbimle hissetmeye çalışıyorum seni
Sen olduğun yerde de dayanamaz
Merak edersin beni
Meleklere, beni soruyorsun şimdi
Değil mi annem

Anneler, anne olduğu için sevilmezmiş sadece
Ruhların üflendiği mabedler olduğu için de
Gönüllerimize sevgi koydukları için de sevilirmiş
Henüz göçüp gitmeden sen bu diyardan
Dualarınla Tanrı ’ya emanet etmeden beni
Keşke, seni daha iyi anlayabilseymişim
Keşke, seni daha çok sevebilseymişim annem

Cahit Fıkırkoca
30.08.2022, Ankara