Ne kibre saplandık ne de kötü nefse
Onu terbiye edenlerledir bizim yolumuz
Güçlü iken beni tanıma ve iyi bilme
Özümüze dokunur onursuz duruşunuz.

Biz her şeye rağmen yaslandık sevgiye
O bir rahmettir kendini bilene
İster sevsinler yalandan isterse gıybet
Son nefese dek dileğimiz beklenen rahmet.

Tesellisi olur mu geçen zamanın
O ki katilidir yaşanan her güzel anın
Ne yarını bilinir onun ne dönülür geriye
Bugündür hayat dediğin yaşa biteviye.

İçe gömdükçe kararır kalp, ince sızıdır
Duyguları gizlemek bahtı karartır
Sevene sevdiğini söylemek bilene haktır
Tatlı söz ve tebessümler baki kalıştır.

Kendini çok büyük görme, kul ölümlüdür
Saltanat dediğin o şey bir ömürlüktür
Bir yürekte varolursan unutulmazsın
Hakikati göremeyen kullar utansın.

İşimiz sevgidir bizim, nefret bilmeyiz
İhtiyacı olan kula koşar gideriz
Sevecekse birileri bizi, özden sevsinler
Şatafata insanlığı değişmesinler.

Ve bitiyor anbe an ömür denilen
Ey deli gönül sen de dur,biraz silkelen
Karşılık görmez her sevgi acı bırakır
Sevmesek de şu kalp durur ve katılaşır.

Oğuzhan Külte