![]() MakberKan kusmaz mı sevdiğim iz-af ettiğin gönül Kanamaz mı sanırsın sen ki seyre dalarken Yanmaz mı bin ah ile figanındaki bülbül Yanıp da tutuşmaz mı; acıya dem salarken Bir zamanlar canandım, yağmur yağmur yağarken Damla damla çoğaldım, güneş gibi doğarken Sırra kadem mi bastın, hasret beni boğarken Hadi bir ses ver gönül, özlemle kavrulurkan Ah ki akmıyor artık kurudu göz pınarım Sel olup süzülürken taştı gönül çeperim Yumulmuyor geceler sen yoksan ben bîzâr-m Nerde kaldın sevdiğim kalbime gam dolarken Söyle bu neyin nesi; adını bir koy hele Sen diyorsun; adı ’Âşk’! Bence benziyor çöle Itır kokusu sarmış haresini can dele Dayanmıyor bu yürek senden ayrı kalırken Hadi bir çift söz söyle şiir gibi ak gönül Yüreğim görmez misin sensiz nasıl da sefil Yaprak yaprak döküldüm açmıyor gül karanfil Kıyametim sen oldun dallarında solarken Bahardım hazan oldum solarken yeşilinde Gün idim gece oldum karanlığın elinde Âşkındım makber oldum sevgi dolu dilinde Hadi kefenle beni serinde gömülürken Hadi durma kefenle makberinde ölürken Kardelen |
Sen diyorsun; adı ’Âşk’! Bence benziyor çöle
Itır kokusu sarmış haresini can dele
Dayanmıyor bu yürek senden ayrı kalırken
Bu dizeler tek başına bir şarkı gibi
Yüreğinize sağlık nazik dokunuşlar var dantel gibi sıralı cümleler bir gönül hikâyesi okuduk yüreğinizin dilinden
Sevgiyle selamlıyorum yüreğinizi saygı ile beraber 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹