Sana destan yazdım duyuramadım.
Oku diye buyruk buyuramadım Kendimi bu aşktan sıyıramadım
Ümidimi zehre banar ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım

Gecemde savrulan küllerim sensin
Bahçemde dikenli güllerim sensin
Kaybolup gittiğim çöllerim sensin
Issız gecelere siner ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım

Volkan oldum her gün patlayıp aktım
Kendime zulmettim kendimi yaktım
Her sefer kaybettim arkandan baktım
Adını sayıklar anar ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım

Bu sevda bir masal bir rüya bitmez
Bir kez gerçek olsa zoruma gitmez
Bu aşk bir efsane kaybolmaz yitmez
Yokluğun kışında donar ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım

Lav olup sazımın teline düştüm
Kör kütük zulmünün eline düştüm
Nice hal bilmezin diline düştüm
Kendimi ayıplar kınar ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım

Bülbüle bahar ne, ağlarsa güller
Yürek yangınından savrulur küller
Çaresiz kalmışsa yağmurlar seller
Bir alev topuna döner ağlarım
Bu aşk ile yanar yanar ağlarım


GÖNÜL DOSTLARINDAN İNCİLER

Âşığın zârını duymazsa mâşuk
Tünelin ucunda görünmez ışık
Karanlık dehlizden daha dolaşık
Halis bir tövbeye kanar ağlarım
Kabul olmaz diye yanar ağlarım
muhacir bozkurt