Park mesken, yatak bank
Battaniye örtü, gökyüzü tavan
İçine işler yokluk, nefes almak saçma
Sağ cebinde eşya,
Nasıl da zor boş yürüyen kafa
Siman yansır yağmur birikintisine, ne ara geçti bunca zaman?
Yine tekrarlanır bir gece daha, deva olacak ya kimyasal ilaçlar
Sen sevda peşindeyken, gözünün önündekini görmüyorsan bir siktir git kardeşim buradan
Sabaha çorba parası ara
İnceden sızlatır bu hava
Dudakları titretir, gıcırdatır dişleri,
Hadi uyu uyuyabilirsen kara kışta
İnsanoğlu huzursuz sıcacık yuvasında
Sattığın mendil doymana yeterken derttir tıraş olup, yıkanmak
Etrafta yüzünü ekşitip mahlukatmışçasına tiksinen vicdan sahibi canavarlar
Ablacım kimse istemez ceset gibi olmak
Üstüne şikayet al, kovsun zabıta
Belediyenin açık alanı değil mi diye sorarken memura,
Anlarsın fazlalık olduğunu bu ütopyaya!
Halbuki dünya riyakâr, yaşamsa bir nevi distopya

Emeğinin karşılığı ise farksız angaryadan
Boğazına çökmüş hegemonya
Telefonlar susmaz, birikmiş borçlar
Tefeci bankalar, haracı aldırır avukatlara
Yine yoksula kısmet on ay hapis yatmak
Nerde eski dostlar, mesajına dönmez hiç bir akraban
Herkes sırt çevirmiş, sormaz hiç bir ahbap
Hiyerarşik sistem, hukuk yalan
Modern toplum oluşturma masalına kan
Güç ve paraya tamah edecek insanlar
Demokratik yapı uygulanmaz
Gereksizdir desteklediğin parti ve attığın oylar
İşlemez yasalar özgürlüğünü saptar
Zimmetle adaleti vicdansızlara
Böyle bir düzende beklenir normal kalman
Apolitik kafalar, suçtur hak aramak
Devletin hiç bir birimine bulaşma
Korkuyla bastır, başkaldıranın dilini kopar
Nekrotik beyinler sorgulamaz
Sembolik iyilikler doğrultusunda kasayı boşaltırlar
Parsel parsel satarlar, ruhun duymaz
Monarşi için milleti keriz yerine koyan siyasetçinin savunmaları sanki bir komedi programından

Kanlı eller masumların yakasında
Gökyüzüne haykıran, secde de yakaranların çığlığı duyulacak
Arkada kalanların yürek yangınları tüm evreni yakacak