çıtır çıtır yanardı sobalar
içinde sevgiyi, şefkati, dostluğu, birliği saklardı
üzerinde ağzına kadar çay dolu çinko bir çaydanlık
yanı başında kestaneler
hey gidi günler
hey…

akşam olacak
kolu komşu ,misafirler gelecek
ne kadar misafir o kadar bereket
ne kadar çocuk o kadar kıymet
cıvıltılar çoğaldıkça evin neşesi artacak
mısır patlatılacak
elma, portakal soyulacak
kestaneler bir bir pay edilecek

çaylar demli
sohbetler koyu
bağdaş kurup eski hikayeler anlatılacak
küçükler merakla dinleyecek hikayeleri
gülüşmeler
hal hatır sormalar
gönül almalar

kimler hasta
kimlerin yakacağa, yiyeceğe ihtiyacı var mahallede
bir bir konuşulacak
kimin elinden ne gelirse ertesi gün yardıma gidilecek
yaşlılar, gençlere tecrübelerini anlatıp öğüt verecek
sobanın çıtırtısı içleri ısıtacak
dışı soğuk içi sıcak
kış gecelerinde

okulları, eğitimleri sorulacak çocuklara
hangi derslerde neler yaptıkları
nasıl ödevler verildiği
öğretmenlerinin kuralları bir bir sohbete konu edilecek
en çok mutlu halleri gözden kaçmayacak
çocuklar mutlu
büyükler huzurlu
sohbetler, misafirlikler bitmeyecek
uzun kış gecelerinde

keşke
daha uzun olsaydı kış geceleri
tek göz odalar dolup taşacak kahkahalarla
yarın okul yok, biraz daha oturun denilecek
küçükler sobanın başına kıvrılıp uyuyacak
uyuyanlar anne baba kollarında evlere taşınacak
yine gelin
böyle olmadı
daha çok oturalım diyecek ev sahibi
bize de buyurun diyecek giden misafirler

gecenin kararmasına izin vermeyen karın soğuğu
çarpacak sobanın yanından çıkanları
ayaz bile yüreklerin sıcağına işlemeyecek
eskiden miydi böyle güzel
sıcak
dostane kış geceleri
yoksa sobalı evlerde mi kaldı
sadece

şimdi yok mu
niye yok ki
soğuk kış gecelerinde dostluklar
arkadaşlarla hemen kapı komşuda
bir araya gelmeler
huzuru
sevgiyi
varı, yoku paylaşmak
neden yok ki

kış gecelerini ısıtan umudu,
dostluğu, acıyı ve mutluluğu paylaşmayı arıyoruz
evleri ısıtan ne soba ne kaloriferdi
iki çift lafın aralamadığı kapı olmadığı gibi
ısıtmadığı ev de yoktu eskiden
kışlar mı sıcaktı
eskiden
insanlar mı yoksa

redfer