Bugünkü duruşunun gersinde bir mazi var
Karıştırdıkça eskiyi farkındalıklar bize kar
Köklerinden uzaklaşmış bir nesilse konumuz
Korkarım yarını karanlığa evrilendir milletçe sonumuz.

Sadece günü yaşamakla olmaz, bilmeli mazisini
O maziyle yaşıyoruz yürüdüğümüz zemini
Nefesleri hissedilir savrulan rüzgarda tepelerin
Her mıntıkasının bir öyküsü var sinesindekilerin.

Ne de sessiz gelse de rutiniyle bağ, bahçe,bedesten
Homurtularıyla sarsılmıştı her sathı top seslerinden
Biri iner ve biri çıkarken kader çizgisinde o mermilerin
Batan her güneşte, yeniden doğmaları açıldı perdelerin.

Hiroşima ve Nagazaki unuttu mu sanırsınız dünü
Bekliyorlar almak için yaşanan dünün elimli öcünü
O yüzdendir daha ilk adımlarında maziyi tanıtırlar
Ecdadın hatıralarında formatlarlar yarın için o günü.

Biz de unutmayacağız zulümle gelen güruhları
Okutmalıyız her detayıyla tarihten anıları
Bunları bilerek daha sağlam basılacaktır yere
Zorlu günlerde omuz omuza oluruz her seferinde.

Bizi bekleyen ne de çok şey var sayamam
Beşeriyetin kaderinde Türklüğün derindir yeri
O ki seçilmiş bir millettir her hususta ve tastamam
Yeryüzüne hilalin gölgesinde getirecektir barışı, sevgiyi.

Boşnak Yaylalarında,Arnavutlukta,`Arakan`da
Sayamayacağım adı gizemli pek çok vatanda
Halen umudun bağlandığı bir millet ki bu sabırla beklenilir
O kutsi gücü bulduğunda eminim beşerin ruhu güler,şenlenir.

Ne bir kökendir bu yolculuğun başı ne de dayanır asalete
Gazi Paşam`ın dediği gibidir, mesele ruhlarda hissedişte
Adaletin izi derindir benlikte, asudeye açılandır unutulmaz
Elbette devri gelecektir o günün, karşısında hiçbir güç tutunamaz.

Biz anlayışıyla var olmuşssak bu güne
Benden kaçmalıdır, yararı yok atiye
Kökeni ne olursa olsun özgürlüğe düşkün mayadır bu
Bu hissiyatla zulmü bitirecektir kadim Anadolu.

Tarihimizi kitaplardaki kof haliyle değil
Ona yön veren öykülerinden bilmeli
O zaman esaslı bir silkiniş eder tezahür
Muasır medeniyetlere doğru verilir meyil.

Var mıdır daha zekisi beşerde Anadolu`mdan
Orta Asya steplerindeki akılla uzanmış fetihlere
Değdiği yerde medeniyet fışkırmış yerin bağrından
Yönetilmeye değil, yönetime talibiz bu ferasetle.

Işığı derininden geliyordu medeniyetin, saklandı
Daha yeni yeni aralanıyor tozu üzerinden
Sandılar ki medeniyet denince akla Batı gelir
Bilinmeli ki İslam Uygarlığı onun öğretmenidir.

O yüzden diyoruz ısrarla okunmalı engin tarihimiz
Bu hakikatlerle daha bir dik durur ezilen ümmetimiz
Zamanı geliyor her şeye rağmen durdurulmaz gücüz
Maneviyatta da engindir iklimimiz, sevgidir sözümüz.

Kavgasında toprağın cevvaliz, ölürüz uğruna vatanın
Siperde farklı kökenden aynı mayada Mehmetiz, Memoyuz
Dedik ya konuysa ahlak, varız ordada ziyadesiyle aklın
Derininde bu sevdanın Yunus`uz biz, Mevlana`yız.

İki asrı aşkın süre sabırla direneniz tüm cihana
Tam söndü denerken ateşi, közlerinden doğanız
Sor bizi Ergenekon`dan, Şeyh Şamil`den sor
Abidesi de öyle der, Maveraünnehir`in
Yarılsa yer, çökse sema ne çıkar üstümüze
Bir şafak vakti doğarız yeniden Mustafa Kemal`le.

Oğuzhan KÜLTE