........................hem artık bizi ne yapsınlar
........................o erken ölmüşler
........................yavaşça yeryüzünden kesilir insan
........................ana memesinden kesilir gibi
..........................................................r.m.rilke


sapık geçir kazığını boynundan aşağı yumak yumak
sallansın aynalara bakan sima
yansın iniltilere boğularak
ayaklarıma sürülsün kan damlaları

söylenmeyecek dudağa bulaşan bu intihâl
öğretilmemiş sorularla açılacak kapısı odamın
karanlığı gören penceremde nergisler ve tufan

ayaklarına zincir takılmış çocuklar
kesip eskiyen bileklerini ülkelerine yolculukta
durup önünde rüzgârın
susacaklar

’O erken ölmüşler’ ölüyorlar ve ölüyorlar
kulaklara fısfıslanıyor karartısı suların
yola serilen kar, çalınıyor alnıma uykuyla

yüzüne kan bulaşan çocuklar
bırakıp ellerindeki kitapları nehre ulaşacaklar
aralanmasını bekleyip gözlerinin
duracaklar

marş mevsimine salıncak kuruldu, bildirildi kuşlara bildiri
baldırımdan yırtılan kaslar topuğa kadar varınca bildim ben de
sütünde buhran taşıdığını atların!