haziranda ölmüş geç ölmüş demektir
ayrılıklarımızı anlatarak büyütüyoruz perçemini leylakların
halbuki hiç sevememişlerin destanlarıyla efsunladık günleri
haziranda ölmüş geç ölmüş demektir
yabanıl şarkılar dinliyoruz soldurarak umudunu aylakların

cebinden bozukluklarını çıkartıyor, bozukluklarını sömürülmüşlüğün
ayaklarımız anlatıyor düşkünlüğünü köylülerin, ahmaklığını süsleyerek
mırıldansak şuracıkta, ah şuracıkta bağrını yırtarak yanan bir delikanlıyı
cebinden bozukluklarını çıkartıyor, bozukluklarını sömürülmüşlüğün
camlardan yağmurları gözlüyor korkaklar, körlüklerini közleyerek

kelimeler tezgah üstü, kelimeler ucuz, kirimizle büyüttüğümüz şehirlerde
denizlere koşmak atları ve yelelerini kurtarmayacak, dağlara koşmak
kapısına gül bırakmak gibi abdullahın, ellerine sırlarımı
kurtarmayacak afili yalnızlığını bulutların
kelimeler tezgah üstü, kelimeler ucuz, kirimizle büyüttüğümüz şehirlerde
çırpınıyor ucunda dilimin, alnıma düşüyor yeniden susmak ve susmak...