8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1931
Okunma

gerçek şu ki; öldü Nietzsche
ah şu adı batası felsefe...
vazgeçmeyeceğim
ve hırçın bir dalganın sesiyle
kırbaçlayacağım hudutlarımı
adıma varsın deli desinler...
ezel ve ebedin edebi savaşı bu
bir güvercin özgürlüğünde
gökyüzü tazeliğinde
bu bedbin poyraz hırlayadursun yüzüme
her şiirin en güzel dizesi
her dizenin en güzel kelimesisin sen
esirin ellerinde azat kuşu gibi
titrerken yüreğim muhabbetinle
vazgeçmeyeceğim
ve hırçın bir dalganın sesiyle
kırbaçlayacağım hudutlarımı
bir gaib hayale değil çektiğim en büyük acı
masallar muhayyileme yabancı
köprünün altından akan onca suya karşı
hala içimde o incecik sancı.. .
beni Aşk’la itham ediyorlar
halbuki kalbime nakşedilmiş bu hal
aşığım papatyalar narin köklerini salarken toprağa
orada olduğunu bilmeye
ve yaz yağmurununa
ve yeşilin gülümseyişine yağmurdan sonra
bir serçenin küskün bedeninde
hayal edebilmeye kendimi...
hangi iplikle nakşettin beni?...
hangi şair bunu resmedebilir ki?...
lütfetsin,
bir de buradan buyursun Zerdüşt!