yanaklarını cama dayamış bir çocuğun
dudaklarındadır nüve...
şimdi bütün sözcüklerim,
yeni yetme...


bir gözyaşını kanatlandıran
belki sözleri ayaklandıran
kırk kilit üstüne isyan çıkaran !
belki avuçlarındadır umut.


seni kaf dağından aşırır
gözlerini taşırır
dar ağacına aşılarım!
...


hüzünlü semailer üfle şimdi
parmakların perdelerde
ağır ağır ilerlerken
belki rüzgara teslim edeceğim kendimi..


olur şey mi şimdi?...
...


cami avlusuna bırakılan çocuğun
gözyaşındadır nüve,
aslında bütün sözcüklerim
bir eskicinin ellerinde,
bir eskici; yeni yetme...


...
"adın nedir senin?" dedim...

çocuk,
karabiberler gibi,
ufacık gözlerini
açıp kapadı
şıpır şıpır...
sonra,
büyük bir uçurumu atlayarak
aşmak istiyormuş gibi sanki,
küçücük çıplak ayaklarını
birini ötekinin önüne koyarak
ıslattı diliyle dudaklarını:
"benim adım piç kurusu"






Aganta Burina Burinata-Halikarnas Balıkçısı