14
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3120
Okunma

hayallerimden silindiğinde gemiler
toz yutar ağlarım her küheylân ardından
ufka zoraki bakan yorgun kelimeler
ezberimde
yetmeyen ve yetmeyecek hecelemeler...
fakat uyan artık sevgili yârim
kalbine giriş sille tokat
-bilirim ağzıma yakışmaz hoyrat kelimeler-
ve lâkin
bu uyduruk zamanın hissiz nefeslerine
tükürmeli şâirler
-öylesine emin konuşurum seninle-
ve bu ne son, ne ilktir
aşk denizinde taş seğirtmeler...
gursağımda düğüm düğümdür her ikindi
vakit ne dem aşkı vursa
ateş basar şiirlerime
âh...
ağlayan mektuplar saklar ölümü
kefen diye sarılırım her sözcüğe
gemisini kaybeden bir şâir gibi
ölüm çeker sevgili yârim
ölüm çeker beni...
ammâ ve lâkin...
âh
benim sevgili yârim...
5.0
100% (1)