0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
242
Okunma
Önün sıra gölgeler.
Soluğundan gayrı ne kaldı bahçelerde,
Nerede o şenlik?
Ölü bir karga yası gibisin artık dar sokaklarda.
Ey Matoba! Sen misin ayın ninnilerini son bilen?
Nerede o ılık sesin çocuğu?
"Nee! Mou sukoshi dake!.." diye diye
İnliyor artık kırık dalları ağaçlarının...
Yaprakları kök salmış eski bir bit yeniği gibisin aynalarda
Kelimesi dahi seslenilmiyor niyazı mı kalmış öykülerinin...
Ey kahr-ı perişan yosma!
Seni de unuttu bak bu kuru dudaklar.
Nerede eski de olsa o Tian?
Gözlerindeki son damlayı arayan
Kokusuna razı bulutlar ardında...
Kayıp kentlerinin esrarlı harabeleri ve sen!
Sade kemiği kalmış bir tengu lahdi gibi
Darmadağınık oldun!
Kanatların bari kalsa...
Ey ardı sıra çağıran son ookami
Zannen dakara...
Seni de unutacak bu soğuk yıldızlar.
5.0
100% (3)
