DİYECEĞİM

Gün olur senin için kim diye sorarlarsa,
Ben boşverdim sizler de boşverin diyeceğim.
Bu mevzu yüreğime kilitlenmiş bir yara,
Bu mevzu sanılandan çok derin diyeceğim.

Tarifini yapmaya mecbur kalırsa dilim.
Doğrarım yine yapmam dilimi dilim dilim.
Bir ömür dem vuracak bilirim aynı halim.
Duymayacaksın belki eserin diyeceğim.

Belki de ismin geçen şiirleri yırtacak,
Her konunun üstünü toprakla kapatacak,
Anlamamışım gibi saflıklara yatacak,
Bugün de hava yine çok serin diyeceğim.

Kimseler bilmeyecek Zühre ve Aslı gibi.
Görünsem de bir ömür derdinle yaslı gibi.
Dokunmayın acıtır sırtımda paslı gibi,
Bir bıçak yarası var pek narin diyeceğim.

Ölünce cansız beden musallaya gidecek.
İmam bile meraktan kalbimi dinleyecek.
Bilenler herşeyimi yakmayı isteyecek,
Şiirlerimi ona gönderin diyeceğim.

Mesut’um zaten yoktun yine olmayacaksın.
Ben gibi sol yanından yara almayacaksın.
Silinip gideceksin zerre kalmayacaksın,
Ve bende var olacak hep yerin diyeceğim.

Mesut ALTUNKAYNAK