5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1124
Okunma
Senden sonra isimli bir şiirin bu güne uzayan ikincisi...
Bir kaç ay evvel yazdığım ilkini ise daha sonra aktaracağım...
Şimdiden teşekkürler...
SENDEN SONRA 2
Kaşif oldum sayende
Önceden keşfedilmiş olanları bile
Ben, senden sonra tekrar keşfettim...
Mucit oldum sayende
Önceden icat edilmiş olanları bile
Ben, senden sonra tekrar icat ettim...
Sayende olmadığım şey, girmediğim kılık kalmadı
En başta Çoban oldum
İlk zamanlar sadece iki kelime güdüyor, seni seviyordum
Sonra iki kelime daha doğdu, seni unutamıyordum
Sonra çoğaldılar, yapamıyordum, edemiyordum
Susuyordum da, şöyle kana kana bir konuşamıyordum...
Dilime kelepçe vuran bir gidiş
Kalemime asla engel olamamıştı
Senden sonra, hatıra dolu mürekkebim hiç kurumamıştı
Senden sonra gözlerim sönmüş, satırlarım yanmıştı
Şiirler,
Şiirlerimse senden sonra şahlanmıştı...
İşte o şahlanıştan sonra dörtnala yazıyorum
Eyer’siz ve gem’siz yelesinden tutmuşum hayatın
"Deh" dedikçe senden sonrama, birgün daha kazıyorum...
Tüm yaptıkların için teşekkür etmek istedim
Attığın kurşunlara, sapladığın hançerlere
Ve gidişine...
Çünkü beni öyle bir aleme attın ki
Sema’yı aşıp, feza’yı gördüm
Geldiğinde tekrar gitmeni bu yüzden istemiştim
Senden sonra ben , senden öncemi gömdüm...
Senden sonra ölmeyi öldürdüm prenses
Senden sonra ölümsüz oldum
Bir EDEBİYAT DEFTERİ’nin içine ruhumu koydum...
Görüyorsun değilmi
Sen benimle olmasan ne çıkar
Yokluğun bile benimle
Varlığın senin olsun gülüm
Bak ne güzel, yokluğun benimle...
24 Ağustos 2008
Çoban m.y.b
Konya