3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1074
Okunma
Aynı tarih ve üçüncü şiir... Bir şair arkadaşımız yayınında okumak istedi yani okuyacaklarının arasından seçti bu şiiri...
Orada şiirden önceki yazımda anlatmıştım şiirin hikayesini ve okumamasını istemiştim o kısmını ama çok beğendiğini söyleyerek okumuştu...
O zamandan sonradır heralde paylaşmaya daha çok ehemmiyet verir oldum...
Lakin bu şiirin ve bu şiirin kardeşlerinin hikayesinin tarifi zor biraz o yüzden affedin yazamıyorum, denedimde olmadı...
Okuduğunuz için teşekkürler...
AYRILIK DEDİĞİN
Kelimeleri ağlarken duydunuzmu siz
Çok ağladık kelimelerle biz
Gözyaşı gözden, kelimeler yürekten sızar
Ayrılık tatmadıysanız bilemezsiniz...
Ama ayrılık, ayrılık olacak
Öyle bir olacakki
Ondan sonra nefes daralacak
Bir damla sevinç kalmayacak
Senelerce gülmeyeceksiniz...
Dile getiremeyecek
Sunamayacaksınız hislerinizi kulaklarına
Onsuzluğu ona anlatamayacak
Asla, duymuyor diye üzülmeyeceksiniz...
Ayrılık dediğin ayrılık olacak
Yaşamayı bırakıp öleceksiniz...
Bi ayrılıktan sonra gülebiliyorsa
İçi içini yakıp kavurmuyorsa
Hüzün tüm zerrelerinde dolanmıyorsa
Hala yaşayabiliyorsa insan
Ayrıldım dediğinin değerimi olur
Değer dediğin aşk kitabında
Bir an bile unutmamakla korunur...
Ben nasıl kıymet vermem
Ben nasıl kendimi ona siper etmem
Öyle sevdimki
Öyle sevdimki birdaha sevemem ben
Ondan sonra hiçbir gözde mana görmedim
Kimse dizlerimi titretemedi tebessümüyle
Kimse sallayamadı
Kimse sollayamadı
Nasıl katlanayım, nasıl katlanırız
Kelimelerim ve ben hep ona koşmaktayız...
Şerefim üzerine yemin ederimki
Bir kez sarılabilmek uğruna ölürüm
İki üç dört beş değil bir kez için
Milyonlarca kez dağılırım, bölünürüm
Ayrılık böyle olacak
Unutmayacaksınız
Unutabildiğiniz hiçbir ayrılık aşk değildir
Aşk unutamamak
Aşk yorulmak, kırılmak, darılmak
Aşk aç olmak ve hiç doyamamaktır
Aşk hem ayrılığa tahammül edebilmek
Hemde ölene dek onsuz olamamaktır
9 ARALIK 2006
MİLAS
ÇOBAN M.Y.B