Göğüs kafesimde deprem oldu bu gece
Damarlarımdaki tsunami
Kalbimde taht bırakmadı
Efkar kucaklamış aklımı
Hatırladıklarım sa çok hatırlı...

Tüm sesler tanıdık
Giden ayak sesleri
İçimden çıkıp dışımı çiğneyen
Gönlümü ezen
İzleri silinmeyen ayak sesleri
Çayımı kaldırıyorum şerefinize
Tavşan kanı
Gittiniz benden ve götürdünüz hisleri...

Kardan adam eridi güneş görününce
Bir havuç iki kömür bıraktınız gidince
Çok yuvarlanmıştım sizin için
Ruhuma bir kaşkol bile örtmediniz üşüyünce
Yalnızlık ne zor bir soruymuş
Eskidim, yoruldum, yutkunamadım çözemeyince...

Efkar kucaklamış aklımı
Hatırladıklarım çok hatırlı
Kokusunu özledim şefkatin
Şefkat mis gibi, şefkat ıtırlı
Bekleyen at giden eşek
Gelmeyen katır kadar inat
Katır kadar kahırlı...

Kör bir hatıraya kurban gitmeden
Bekleyenle beklenenin savaşı bitseydi keşke
Efkar bombaları sussa
Sarılmalar birbirine kavuşsa...

Bir yalnızın yanına dönerse öteki yalnız
İki yalnız değil bir olurlar
İki olmadan da bir olunmaz
Kavuşanlar kurtulurlar
Kavuşanlar kurtulurlar...


19 Aralık 2013
Perşembe
05:25


Myb