BERAT GECEMİZ MÜBAREK OLSUN

İMTİHAN DÜNYASI

Hak yarattı ol ademi ona irade verdi
Zengine çok mal mülk verip varla imtihan eder
Kimisine ömür boyu hasret bırakır yurdu
Kimilerini doğduğu yerle imtihan eder.

Bin bir çeşit nimetleri kullarına bahşedip
Hem iyiyi hem kötüyü nefsimizle haşredip
Kader denilen yazgıyı alnımıza neşredip
Fukarayı alnındaki terle imtihan eder

Sabrımızı ölçmek için musibetler vererek
Kalbimizden geçenleri hiç şüphesiz görerek
Bazen şeytan sofrasını önümüze sererek
Hayrı gizleyip içinde şerle imtihan eder

Kimi âmâ olsa dahi gönül gözü açıktır
Kimi bakar kördür görmez eserikli kaçıktır
Nice güzeli deviren bir küçücük uçuktur
Ya bir küçük virüsle ya urla imtihan eder

Hak Teala emretmeden yaprak düşmez dalından
Anası anlar ahrazın konuştuğu dilinden
On üç günde geçti Yavuz zorlu Sina Çölü’nden
Rabbim sevdiği kulları zorla imtihan eder

Nefsinin kölesi olan vurur bağrına taşı
İmtihan dünyasıdır bu dinmez müminin yaşı
Karganın bataklık iken bülbülün gül yoldaşı
İblisle yoldaş olanı harla imtihan eder

Kiminin içine düşer parayla pul ateşi
Kimi Leylâ Leylâ diye Mecnun’dan kalmaz eşi
Kimi halis bir imanla uygularken şart beşi
Kimini nûrla kimini narla imtihan eder

Hak yol üzre yürümezsen doğru yoldan şaşarsın
Gah düz yolda tökezler gah yüce dağlar aşarsın
Sarı sıcakta yanarsın buz tipi de üşürsün
Bazen kuraklıkla bazen karla imtihan eder

Her can mutlak tadacaktır ölüm denen gerçeği
Kiminin geceden kara kiminin ağ pürçeği
Bir başakta kardeş etti otuz adet burçağı
Kardeşi kardeşle sınar hırla imtihan eder

Habil’i canından eden Kabil’in şeri idi
Evlatlar içinde Yusuf Yakup’un feri idi
Yusuf’un düştüğü kuyu imtihan yeri idi
Yaradan her kulunu bir sırla imtihan eder

Ol emriyle hasıl etti Hakk gündüzü geceyi
Zikredelim diye verdi lebimize heceyi
Nurgül’üm Hakk’ın emriyle tüttürürsün bacayı
Kalbini gâh taşla gâhi zerle imtihan eder.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ