20
Yorum
63
Beğeni
0,0
Puan
1616
Okunma


İçimde onlarca isimsiz kişi
aralarından bir şekilde bulup çıkarmam gerek kendimi
Neye benziyorum bilmeliyim çünkü
Kerberos’a mı Ebabile mi
Bilmeliyim kimin safındayım
dilini tutamayan Nemrut’un mu
ateşi susturan İbrahim’in mi
Kendimin peşine düştüm Lelia
Çünkü bir ben yok
sana kendim diye sunabileceğim
Bak şu gördüğün
çürük tahtalardan bir gemi
birazdan yine su alır eminim
Bak şu ben zannettiklerin
kendime diktiğim roller
sıkıldığım
ama iyi hissettirdiklerine yemin ettiğim
Bu bir itiraf -ve sır-
kendimden başka her rolü oynayabilirim
Ama yoruldum Lelia
yanında yer kapmak için denklem kurmaktan
insanların -ve senin-
Kendimin peşine düştüm Lelia
Çünkü bir ben yok
sana kendim diye sunabileceğim
Bilmiyorum gerçekte gözlerimin rengi ne
Nasıl titrer dudaklarım
boynunun kenarında gezdiklerinde
Neye öfkelenirim mesela
Nasıl şarkı söylerim
-bu şiiri yazan o uyağı seçen kim-
Bilmiyorum yanında düşlediğin hangimiz
ilerlemeyen saatinde gecelerin
Not: Kim bilir belki de hiç sevmedim cumartesileri
Aydan ŞENER’i
Alfabedeki F. R. L ve Ü’leri emin değilim
Kendimin peşine düştüm Lelia
İstemiyorum artık
plastik çiçeklerin sevildiği gibi
-ve ancak o kadar- sevildiğimi hissetmeyi
Fransız iç çamaşırı giyen kadınların
fantezilerine itaat etmeyi
Güneş çizmeyi beceremeyenlerin
boya kalemleriyle
kendimi renklendirmeyi
İstemiyorum çizilmiş sınırlar içinde
volta atıp durmayı
ve sadece onay verdikleri
hayalleri kurmayı
Akreple yelkovanın şakası yok Lelia
bırakmayacaklar artık biliyorum
ritmik adımlarla yol almayı
Kendimin peşine düştüm Lelia
Çünkü bir ben yok
sana kendim diye sunabileceğim
Bilmiyorum -şu halime bak- seni seven hangimiz
hangisinin eliyle sarılıyorum beline
hangisinin eliyle karalıyorum resmini
Bir oyuncak bebek ya da şu çoban yıldızı
benden daha sahici sevebilir seni
Benden vazgeç -şimdilik-
en az kırk gün
isimsiz bir mezara gömeyim kendimi
Bilmiyorum -şu halime bak- o ezan
hangimizin kulağına okundu
O boş arazide
alnından vurulmuş atın
cesedine kim dokundu
Not: Atları sevdiğimi hatırlıyorum çocukken
özellikle kırbaçlananları
Atları sevmek güzeldi
çiğneyip tükürürken kırbaçlayanları
Bilmiyorum neden hiç dinlemediler
benim cümlelerim de horoz şekeri gibiydi
Bilmiyorum neden bana yakan top oynamayı
mahalledeki o… çocuğu öğretti
Sen biliyor musun Lelia
neden hep şairler kapıyor
en güzel saklanma yerini
Kendimin peşine düştüm Lelia
Bilmek istiyorum çünkü geçen yıl ölen
kimin annesiydi
Ben de göğüslerini yağmalamıştım
acaba hakkını helal etti mi
Bilmek istiyorum ayıp işlemek nasıl bir his
Hem belki tövbe ederken
tanrıya daha yakın hissederim kendimi
Bilmek istiyorum nefs denen illet
sol ayağı ile topu doksana çakarken
öylece durup bakan kim
Hayat telli bir çalgı evet
fakat ben hangi teliyim
Not: Eylülden bu yana atmış iki kitap okumuşum
özet çıkacak ya içimdeki herkesin işi vardır şimdi
İş yine ellerime kalır -kalmasına kalır da-
nereden bileceğim benim ellerim hangisi
İşte bu tam bir çıkmaz sokak tarifi
Benden vazgeç -şimdilik-
Bir ağaç ya da bir şömine
benden daha güzel kucaklayabilir seni
Kendimin peşine düştüm Lelia
-içimde onlarca isimsiz kişi-
Öğrenmeliyim o geminin peşine takılan kim
Kendisini oturma odasına çivileyen hangisi
Kelebeğin ömrü için üzülen kim
Arabesk şarkılar eşliğinde
kendi pimini çeken hangisi
Ekmek parçasını şefkatle öperek
kenara koyan kim
Bulduğu her tene dişlerini gıcırdatarak
saldıran hangisi
Öğrenmeliyim papatyaların saçından
masal yontan kim
Gülün dikenine kendisini asan hangisi
Savaş naraları atarak dolaşan
-sanki İndra’nın süvarisi- kim
Üç kuruşluk bahanelere fit olup
barış çubuğunu tüttüren hangisi
Brahma’yı küstürüp Budha’ya tapan kim
Semazen gibi dönerek Hu çeken hangisi
Öğrenmeliyim adını gün doğumlarına
yalnızlık ile yan yana
iliştirmeyi seven kim
Dalganın köpüğü kadar yavan
sahte orgazmlara kanan hangisi
Sokak aralarında mahcup bakışlarla
izmarit toplayan kim
Kan dökme keyfi için serçeleri vuran hangisi
O çocuğu -ismi neydi?-
boğulmaktan kurtaran kim
Bulduğu tüm aşklara
darağacı çizmeyi seven hangisi
…
Kendimin peşine düştüm ben
sen de kendini arayıp bul Lelia
Ve sahiden öpüşelim
hayatımızda ilk defa…
Özgür SARAÇ/Râzı
240122denizli