Günaydın evim, yuvam, meskenim.
Sabah güneşi, alev alev pencereler,
Sarı sıcak tutuşan perdeler
Issız duvarlar, saksılarda çiçekler
Günaydın gül yüzlüm, ömrüm, sevenim.

Kilim desenlim, yeni kanepem günaydın.
Çalışma masam, eski koltuğum, yazarım
Hepinize birden günaydın.
Raflarda sıra sıra dizili kitaplarım
Günaydın dost bildiklerim.
Salon, banyo, antre, mutfağım
Tabaklar, tencereler cümbür cemaat günaydın.

Balkon balkona bakar, binalar bana
Komşularım, can dostlarım,
Sokak sakinleri hepinize günaydın.
Günaydın alem; çarşıya, bakkalcıya, insana
İnsanlığı bilen her cana
Hayata, hayatı bilene de günaydın.

Uzanıp giden ovanın süsleri
Ak duvaklı gelin başlı laleler,
Nergisler, çiğdemler, kardelenler,
Laleler içinde tokuşan toy kuşları
Handris tepeleri, pancarı, nefesi
Allı turnanın hazin sesi
Sizlere de günaydın.

Murat’a göz kırpar akarken Karasu
Uzanır gider ovam boyunca
Nazı çekilmez toprak suya doyunca.
Dağına, ovasına, güzeline günaydın.

Tepesine kara bulut gelmiş Petar’e
Çarşı başından bir garip söyleşidir
Yağmur var, kaçın gidin stare.
Bulutlara bakmak bir gariban işidir.
Çarşıbaşı garibine günaydın.

Mongok sivrisine konan kartalın
Kurtik yamaçlarına tutunan karın
Taşo geçidinin, boz bulanık Çar çayın
Kale parkının, Mehmetcan bağının
Şanına, şöhretine yakışana günaydın.

Unutmadım gücenme sakın;
Sırtladığın tarihi yükünü
Bir başına Murat’ın taş köprüsünü
Halkın mesire yerini
En çok sana günaydın.

Vurulmuşlar kadim Muş’una
Karına, rüzgârına, karakışına
Kara taşına, kara gözüne, karakaşına
Hayranımdır melül bakışına
Türküsüne, yazarına, şiirine, şairine
Herkese… her bir işine
Hizmetine duranına günaydın.


18 Ocak 2022
Mehmet AKIN