YALNIZLIK YOLLARI

İplik misali sarılmış tutkularım darağacına,
Yalnızlık yollarında ekilmiş umutsuzluk.
Hasret dolu yıllarım
Takılmış şehrin kızıl akşamlarına,
Giden gölge gibi benden mutluluk.

Öyle yalnızlıklar ki koca şehrin gürültüsünde
Mecalim yok dinlemeye ne seni,
Ne de sessizlik çanlarını.
Akşamları yalnızlık yollarının üstünde,
Arıyorum geçmişimin günlerini.

Bir hüzün çöker bu akşam,
Bakışların gölgesi kalplere dolanda.
Bir aşk melodisine eşlik eder piyano,
Akşam bulutları alevlenir bu anda,
Sevdalı perdelerde bir hıçkırık,
Tenha köşelerde yine ağlayan o…

Ne susuz ırmaklar gibidir gurbet,
Cahit’in dediği gibi:
“Ne doğan güne hüküm geçer”
Ta uzaklardan burcu burcu kokar memleket.

Tarlalar ekilir, tarlalar kurak.
Bu akşam içtiğim sudan da sarhoşum.
Düşte ilk sevgili, hayalde sıla,
Batan güne unutulmuşum.

Artık ne kentin soluk ışıkları neşe verir,
Ne de gün bitiminde kalır gölgelerimiz.
Bu akşam,
Islak kaldırımlarda yine yalnızız.


Mehmet AKIN
13 Mart 1977
KAYSERİ