Yol uzun, sisli görünür dönülmez.
Çökmez mi omuz çektiği yükten?..
Yansa da harmanlar, kalmasa tane,
Ağrısı gel geç de, sızısı direkten
Bir hasret var gözlerinde tüten.

İlk şafakta açarken gözlerini
Karşısında gördü birini.
Bin hışım ile gelip geçti yanından.
Kaptığı gibi taşı yanı başından
Yürüdü üstüne üstüne!..
Ardına bakmadan kaçtı meydandan.

Ne sandın?.. Kendi halinde bir gariban!..
Acıdı haline, baka kaldı ardından
“Sarhoş kalmış” dedi;
Belli ki dün akşamdan.

Boynu bükük bir öksüz,
Sevda çeker yüreği, pek de güçsüz.
Beti benzi uçmuş, yüzü solmuştu
Gözleri yuvalarına kaçmıştı.

Bu saatte yükselmez sokaktan halkın sesi
Bu da kim, ilk görüyorum, acep neyin nesi?
Belli ki var garibin bir derdi, yok mu kimsesi?

Üstü başı eski, gösterişsiz ve de kirli.
Elleri, yüzleri pamuk yumuşaklığında
Temiz, hem de saf yürekli…

Gözleri doldu,
Utanıp başını yere çevirdi.

"Hangi mahledensin, babam?.."
Diye sorudu yolun öte başından;
"Teee... orası... "
Diye bir kol uzandı cevap yerine karşıdan.
 
12 Ağustos 2021
Mehmet AKIN