Yüzün solmasın ağlama küçüğüm
Ağlama.
Sızlatma göz yaşlarınla
Şu sensiz, seninle dolu
Yaralı kalbimi.
Bir gün bitecektir karanlık günler
Bir umut var içimde, bir ışık !
Ağlama artık küçüğüm
Döneceksin geriye ...

Katlanacağım senin için bu acılara
Hasretin her gün yaksa da.
Avunacağım bir müddet gülen resminle
Yıkılmayacağım gurbetin karanlık akşamlarında
Senin için direnip, ayakta kalacağım.
Ağlama küçüğüm, güçlü ol n’olur !

Bu gece
Kalemim de nedendir kan ağlıyor
Nedendir rüyalarım anlamsız kalıyor
Çalışırken uyumaya ben
Dualarının duyuyorum fısıltılarını
Dualarım hep seninle bil bunu
Ağlama küçüğüm, ağlama, ağlama ...

Seni ararım sonsuzluğunda gök yüzünün
Sonra Saman yoluna takılır gözlerim.
Söyle yıldız gözlü küçüğüm neredesin ?
Sabahları ararım seni yanımda bulamam
Acı ezgiler dinliyorum, eski radyomda
Bir çağrı bu, belki geleceksin ...
Şarkılarım özlemlerime tutulmuş
Biliyormusun ?
Ağlama gülüm, ben ağlayayım ...
Ağlama ... ağlama .


Günay Koçak 2.1.2022

Dost kalemlerden


Yine ağlattın dertlerime dert oluyorsun
Akan gözyaşlarıma öylece bakıyorsun
Neden sevgini sarıp mateme sarıyorsun
Ağlama küçüğüm yaramı kanatıyorsun

Gümüş Kalpler