0
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
514
Okunma
2021 yılının son gününde, gök yüzü pırıl pırıl, bulutlar mas mavi, bahardan kalma bir gün gibiydi dışarısı.
Öğlen saat 13.00 sularında bina içi yürüyüşümü tamamlamış, odamda hem dinleniyor, hem Tv. izliyordum. Kat görevlisi geldi dışarıda ziyaretçilerim olduğunu söyledi.
Dışarıya, ana giriş kapısına yöneldim, kaldığım blokun kapısından dışarıya çıkar çıkmaz gelen ziyaretçi dostlarımın Emlek yöremizin Şarkışla, Hardal köyünden değerli ağabeyim Mürsel Koçtürk ile oğlu, sevgili kardeşim, dostum Mesut Koçtürk olduğunu anladım.
Gülen gözlerimle yanlarına kadar yürüdüm, gönülden verdiğimiz karşılıklı selamlardan sonra muhabbetimize başladık;
Fırtınayla geçen yılın son günü
Gönlüm kapısında iki dost gördüm
Felek tüketirken garip ömrümü
Gönlüm kapısında iki dost gördüm..
Yedi yıldır kaderimle boğuştum
Felek acımasız, toruna düştüm
Eskiden çiğ idim, derdimle piştim
gönlüm kapısında iki dost gördüm..
Mürsel abim gençliğime götürdü
Mesut canım hediyemi getirdi
Tohumunu ekti sevgi yetirdi
Gönlüm kapısında iki dost gördüm..
Ağınan, karaynan geçerken günüm
Gül dalında öten dertli bülbülüm
Bir aşkın peşinde savruldu ömrüm
Gönlüm kapısında iki dost gördüm..
Dış kapıdan dost selamı verdiler
Umutlanıp gözleriyle güldüler
Can Hasan, yarama merhem sürdüler
Gönlüm kapısında iki dost gördüm..
Hasan Erkılıç
Ankara SHE,
31 Aralık’ 2021
5.0
100% (5)
