0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
489
Okunma
Dokunduğunuz kitap, duygusallığın bir parçasıdır
Ellerini birbirine vuruyor, kalemini parçalıyor
Henüz kovulmuş işinden, hala bir neden arıyor
Gördüğüz ay, dökülmüş gözlerin bir parçasıdır
Attığnız mendil, umursamadığız eski kağıt parçaları
Çoktandır elinize almadığınız defteriniz
Yerini bile unuttuğunuz kaleminiz
Hiçliğin en büyük somut örneğidir
Gözlerini açmak zor geliyor, sisli havaya karşı
Yerdeki kalemini almak için eğiliyor
Bir söz veriyor kendisine
Tutmazsa çok da önemli olmayacağı
Okuduğunuz zırva, umudun bir eseridir
Yumruk yapıp, parmaklarını acıtıyor
Gelecek olan gün, bugünün parçalarıdır
Yerdeki parçaları almak için eğiliyor.
5.0
100% (4)