Benimkiside
Bir köhne yanlızlık işte dili damağı çöl yavanı

Gönül kapıma asıyorum iflâs bayrağını bir gün önceden
yani eskimiyorum eski anılara
taze ’suya toplanmış kirpikler
Tanınmazdan gelir boğazıma düğümlenen hıçkırıkları

Suçlu aranmıyorum
Yerine koyduğum anıların yerine yenisini de

Sesizlik asık suratlı kendi nefesime doğruluyor eğik başım
tabak ,kaşığa ve bağrımı döven kalbe tek kişilikleyim

Yeter bir ses ver
Usul boylum
Bu aralar çok sık geçiyorum gölgemin önünden
Kendime takılırsa ayaklarım düşerim
vallahi yerden kalkamam bir daha

Gün geldi azalan bir ben ben vardım
Gözlerim su kenarlarına benzer kırılgan ışığa küs

Her gelen aynı mesafesi ve Acılarım başka acıya değişti...

Hoş vakitlere derisi yüzülmüş
Bir kemikleyim

Susacak nedenini bir daha geniş çaplı düşünülüp konuşmaya biliriz.....


,18-11 -2021

İst