Ben ufalandım toz gibi dağıldım
Be Dost emek verdikce
Yitirmeyi güvedikce
Yanılmayı öğrendim
Yanıldım be Dost yanıldım be Dost yanıldım.

Ben nasıl baş edeyim
şimdi Dost duman belli değil
Herkesin yüzünde bir maske
Dalkavukluk
Bu devrin modası olmuş kime kardeş kime kalleş
Nerede bileyim be Dost nede bileyim.

Onlara kalbimi bir liman gibi açtım
Yüreğimi ateşe verdiler
Kopardılar kalbimde sevgi açan çiçeklerimi
Dört yanım puşt ve yalan yuvası diyorsun ya
Dost ben hangi yana döneyim
Şimdi kime can diyeyim
kim için can vereyim dost.

Ben kime yar diyeyim
Geceleri hep düşünüp ağlamaktan
Dünü bugüne bağlamaktan
Yoruldum be Dost.

Kırılan umutlarımdan boşa giden ömrümden
Hergün bunları düşünerekte yoruldum be Dost yoruldum
Kanatları kırılan kuş gibiyim
Koskoca dünyada şimdi ne yapayım
Be Dost kime güveneyim.

Yok yok yaşamak bu değil
Be Dost benim yitip giden gençliğimin
Sömürülen emeğimin hesabını kim verecek
Uykusuz gecelerimin hesabını kim verecek Dost.

Ozan Neco Baba.