Yayılır vadiye, koyun kuzular
Meleyin’ce onlar, yüreğim sızlar
Otlatıp getirir, köydeki kızlar
Ben O geçen yılı, günü özlerim.

Helkesi belinde, nazlı kızları
Aşıklar çalardı, dertli sazları
Uzun kışı kısa, olur yazları
Karlarda kaydığım, günü özlerim.

Oynardık tepede, köy köştü oyun
Olurmuydu bizde, oyuna doyum
Akşamları evde, sayardık koyun
Çocukluk çağlarım, günü özlerim.

çırakken giderdik, ekin hodağa
Takılır düşerdik, çumlu badağa
Günlerce biz hasret, kaldık yatağa
Kotanlar ektiğim, günü özledim

Dedem örsü ile, yapar takırtı
Tarladan gelirdi, hepten bağırtı
Sünbül olan ne ki, varsa yatırdı
Ekip biçtiğim O, günü özledim

Çekirge öterdi, yekten mi gıcık
Tarlalarda yeşil, minicik küçük
Ter akardı bizde, boncukmu boncuk
Biçin zamanları , günü özledim

Gönlümde tütüyor,köyün kokusu
Bozulmamış gülü, bağı dokusu
Kök boyadan olur, iplik dokusu
Hana dokuduğum, günü özlerim

Yayılsın vadiye, kekik kokusu
Beş vakit ezanı, günay okusun
O güzel kızları, halı dokusun
Kirkit vurduğum O, günü özlerim.

Ozanın sevdası, hasret köyüne
Giderse çıkacak, yayla evine
Ya nasip şimdiden, boşa sevine
Yaşadıklarım O, günü özlerim.

Ozan Neco Baba.