Gölgenin boyunu o yandan bu yana deviren güneş neyse de
kalbi kırık aynalar da o unutulan yüzleri taşıyor Kızılırmak
gitmek bazen kendine yapılan en büyük iyiliktir..

Ve sonra ölüye diriye sayılan
ve katları birbirinden farklı evlerin penceresinde çok da dinlemekte keyif alınan şarkılar yükseliyor

Kimi zaman mevsimsel dönüşler kim zaman karaktersiz rüzgarın etkisiyle
ağaç dallarını terk eden yapraklara benzersiz
Her Acı yatar göğün koynunda
Ve
Kendi parmakları ile gözünü çıkar
Sevdaya düşmek asıl mesele

Ne elmanın taciri ;nede cehennemin sahibinden hesap soran sözüm
Susmak sönen ateşi harlandırır
Yeniden yeniden inşa edilen çamurdan evler
Sudan yüzen kağıt gemiler gibidir sevmek

Ölümden Bir adım öne geçmenin hırsı yüzünden hele ki seven dilde
ve aşk ters okununca bir anlam ifade etmez

Su ,Ateş ve toprak doğurganlığın şahidi kıldığı ve kul icadı ateşi söndürecek su öteki dünyada
Bir avuç dolusu günahı ret etmiş tanırlar ise bu dünyada

Kırmızıyı siyahla ödüle diren bir kadın olarak göğüsü ile kavgalı kuşlar börtü böceğin bir açıklaması olmalı
Doğuşun çok hatıran nefes alıp verilirken
Ölmek başka bir sessizlik
Ay Gülüm..