2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
604
Okunma
İçinde yitip gittiğin zamanın kırıntılarını serptikçe toprağına,
yeşerecek bütün pişmanlık ağaçların.
Her günahın azabını vicdanın çekecek güç bela da olsa,
güneşin sıcak yüzünden değil,
seni görmezden gelişine yanacaksın.
Tuhaf bir insana çıkacak adın, meczup bile,
seni hayretle seyredecek, elinde pişmanlığın,
Sokakları, şehirleri, ülkeleri gezeceksin,
kim bilir ne ışıklar söndüreceksin,
ve küçülmeyi öğreneceksin;
zaman içinde yitip gittikçe ,
ömrün teslim olmayı öğrendikçe
ruhuna benzeyeceksin, ruhunla bezeneceksin.
ve ne öğrendin diye sorduklarında, "Haddimi" diyeceksin
Sonra güneş bir gün, kar tanelerinin arasından,
başına yağarken, ruhunu okşayacak,
ve sen üşümeyeceksin...
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (5)
Cevap Yaz