Sebep o dur ki
hayallerim gül rengi bir dünyanın kurbanı
kül rengi bir ceset umutlarım
dingince söyle ağıtlarını annem
hiç unutmuyorum
bu hayatta zoraki gülmektense
ölüp gitmek daha güzeldir dediğini….


….
üzülme senden kaçtığıma
kendimden bile kaçıyorum
her halimi bilirsin ya sen
az müsaade annem az müsaade
saçlarım parmaklarını özlemedi sanıp da üzülme sakın


her şeyi söyleyemiyorum artık sana
korkuyorum kanatlanıp uçacaksın diye
içim titriyor
ne söylesem yüzünde yeni bir çizgi
gözlerinde bir damla yaş oluyor annem…


sabah elini öpmüş
gözlerine bakmıştım ya iyi değildin annem
yine de bana
dök yüreğini avucuma
gözlerin pek karanlık bu gün demiştin
diyemedim annem diyemedim
karanlığımın sebeplerinden birisi sensin diye…


şimdi sana diyemediklerimi yazıyorum annem
belki bir gün okurum sana kendi sesimden
ama
köyde olmamız lazım
ceviz ağacının gölgesi düşmeli üstümüze
çünkü gölgede daha güzel şiir okuyorum ben….


annemmmm
aç kulağını iyi dinle beni
her halimi bilenim
benimle ağlayıp benimle gülenim
ne olursun iyi dinle beni
iyi dinle ki
ardımdan ağıt yakarken
beni anlatmaya yetersiz kalmasın
dilde kelamın…


eehhhh uzatma itin sıpası …
ne diyeceksen de artık
dediğini duyar gibiyim
diyeceğim annem diyeceğim de
nereden başlayacağımı ah bir bulabilsem…


hani şiirin başında
senden kaçtığımı yazmıştım ya
o sözüme gülersin kesin!…
suç mu annem? seni kastedip
birinden kaçtığımı anlatmaya çalışmam!…


evet annem kaçıyorum
en başta kendimden
sonra
sonra
günden güneşten
ben ben değilim annem
ben bitap
ben suskun bir adam

aklımda ne varsa yutkunuyorum annem
aşk diye istihareye yattığım geceler zindan
bu öyküye başlamam için
az biraz umut
çokça da huzur lazım bana

bunaldım
her şeyi yazıya dökmek…
izninle bir balkona çıkayım ben
sığınayım tütünün grisine
perçeminden öpeyim
balkon müdavimim serçelerin
öpeceğim ; öpeceğim de!!
korkuyorum
isim annelerini soracaklar diye…



öyle bakma annem
farkındayım
de haydi ne diyeceksen diye aklından geçirdiğini…


mutluluk nedir ki
yada yaşamak dediğin…
topu topu yok sayılan
üç gün den ibaretmiş hayat…

annemmm
can annem kapı çaldı…
yemin olsun ki
dönünce devam edeceğim…


devamını sen dinlersin de
ben seni dinlerken görür müyüm?
bilmiyorum annem bilmiyorum