Lanetlen gezegenden, mahşer ateşinden geç
Kıldan ince kılıçtan keskin karakterler arafta gezerler
Yüreğinde ki cesaret tüm kahpelere yeter
Üzerinde ki emanet cürmüdür, senelere bedel
Düşenin elinden tutmaz iter adalet
Sen senelerini ailene harca ama doğmaz güneş
Her saniye kahrının günahını öde, geçmişin gölgesi peşinde
Denk gelsin diye dua et bileklerine geçirmek için kelepçe
Arkanda ağlayan tek kalır sen de deliğe girince
Akıbeti belli olmayan günlerde kafanda ki şeytanla dans et
Onu hapsetmezsen aniden bir cinnetle görebilirsin elinde kanlı bir alet
Aynı 47 Ronin gibi bir intikam var beyninde sadakat yemininle
Sapkın düşünceler şehvetle şiddetlenir iyice
Derin bir nefes çek ve sabret
Bu amansız fikirler dışında da vardır illa bir çare
Karanlık ve felaketlerden sonra gelmez mi aydınlık günler?
Umudun yoluna girer şehadetiyle kendinden vazgeçen

Yürümek zor gelse de ayırlma haktan
Sürünsende kor ereğinde kaçınma asla
Çölün en sert vaktinde fırtına yıkmaz
Öldürse de bu elzem hayat, yaşatır illa

Kalbimi taşlar savaşlar
Tahribi ağır sonuçlar
Takribi milyonlarca can ve içinde çocuklar
Merhametten yoksunlara bu hesabı kim soracak?
Yok mu bu gazabı durduracak?
Sen de silahlan buysa kural ama ne fayda
İnsanoğlunun olduğu yerde sürekli bela var
Vuracaksın acımadan ama oğlu da gelip sevdiklerine kıyacak
Mülteci bir bebeğin gözünde ışık saçar
Biz de inanmak isteriz o cümleye,
’’Bir gün her şey çok güzel olacak’’