Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
Bir daire çizmeli ateşten
İçinde sen mahsur.
Bir sağa bir sola koşturmalısın
Çıkamamalısın o cendereden.
Önce korkudan ölmelisin.
Yüzünü yalamalı bir canavarın dili gibi sıcak,
Çölde gibi kurumalısın.

Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
"Benim" dediklerinin
Çatır çatır yanışını görmelisin.
Dehşet, göz damarlarını kanatmalı.
Bağırmalısın
Feryat feryat,
Kimse duymamalı.
Yanıkların yaralar açmalı uzattığın kollarına.
Önce ellerin yanmalı, tırnaklarını söküyorlar gibi.
Ayrılmalı kemiğin soyulmuş derinden patlayan etinden
Yine de uzatmalısın bir umut
Kimse tutmamalı.

Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
Başını kaldırmalısın,
Gökyüzü duman.
Boğazından geçen kurum.
Nefesin boğazını sıkmalı
Soluk alamamalısın.
Ciğerlerin yanmalı derinden önce.
Su! Bir damla su için alnına düşen
Bildiğin tüm dualar düşmeli dilinden.
Taptıkların kor tanesi gibi havalanıp yok olmalı.

Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
Aczinin her zerresi acıtmalı.
Saçların tutuşmalı, kaşın, kirpiğin...
Sen sana düşman olmalısın yanarken.
Geçmişini bir alev,
Geleceğini bir başkası,
Anını, seni sarmalayan dünyanın alevi
Tek tek tek yok etmeli.

Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
“Adil mi bu?” diye sormalısın
“Neden şimdi bu ölüm?”
“Yaşamak hakkım değil miydi?”
“Kim yaktı beni, kim katlime he dedi?”


Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
Yaşamamalı senin gibisi
Ama ölmemeli de bir süre.
Yanmalı, yanan her can kadar,
Tutuşan her dal-yaprak kadar,
Yok edilen her umut kadar.
Seni yakmalı
Şöyle cayır cayır.
Seni yakmalı!
Sönmemeli ateşin
Kalbimiz soğuyana kadar.

05.08.2021
Serpil Şen