hava yangın yağmur vesaire
karşılıklı olması gerekirken
uykumda merdivenleri çıkıyormuşum
sonra üstünde yuvarlağı olan çatılı ev
söyle bakalım rahat mı oturduğun yer
halılara bakıp ne düşünüyorsun
son zamanlarda perdeyi aralayıp baktın mı
bana sesini verirsen sokağı gösterebilirim sana
ve denize doğru inen yokuşun mavi çığlığını

eskiden böyle olmazdı
bir çok şey bir çok şeyin arkasından koşarak
yeni bulutlar göstereceğini unutup
uyandığı yerin yeşilliğini söze karıştırırdı

dağ yolunu dört ayaklı makine ile tırmanıyorum
düştükçe azalıyor korkularım
tam dere boyu olmuşken aynı
selamlaşıp yüzümü ıslatıyorum seninle
sen kimsin bilmiyorum

açıkçası merak edenler için
daha net kaldırım taşlarını yürürken hissedenlere
kenarı apartmanlarla oyalı yaz akşamlarını
ve canım ve sevincim
ıslıklı ezanlar içinde
durdurup hayatı duyacaklarımı düşünüyorum.