0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
473
Okunma
birçok şeyi bilmekten vazgeçince
mutluluklar karşıladı
ilk dansın neşesi
göğe bulaşan ilk koyu mavi
biriktirdikçe karamsar bulutları
bir nihayet karşıladı beni
zamanı bölüp anı unutmak
uzun ve ardışık bilinmezliklerin akıcılığı
genişleyip unutturunca var olmayı
huzurun son tadı kalıyordu eşikte
değişmek değiştirmek ve yetememek kelimelere
bu döngüde asıl endişe sonu beklemek
kaldırılıncaya dek uykularımızdan
hiç olmamışlığını kutsa rüyada
gelmiş geçmiş vazgeçsin senden
ve yıldızların hiç kalbi yokmuş
sonsuzluğun son ışıltısını düşünürken.