ATAM DEDEM TÜRK BENİM

Kızıl Çinli hunharca katlederken canımı
Gördüğüm işkenceler donduruyor kanımı
Almak isterler benden dinimi imanımı
Dert pişer kazanımda yeter karnım tok benim
Zulüm yağıyor gökten hiç mi kimsem yok benim

Hangisini diyeyim çektiğim acıların
Dipçik izi sırtında gençlerin kocaların
Irzına geçilirken körpecik bacıların
Hakk katında başım dik alnım yüzüm ak benim
Zulüm yağıyor gökten hiç mi kimsem yok benim

Çoluk çocuk demeden herkesi topa tutar
Pervasız Çin uzanıp namusuma el atar
Gök Bayrağım matemli ağlayarak yas tutar
Yüz yıllara dayanan kanı temiz ırk benim
Zulüm yağıyor gökten hiç mi kimsem yok benim

Hani kardeştik sizle bizdik ata yurdunuz
Vurulurken sırtımdan neden sessiz durdunuz
Dilsiz şeytan mıydınız hiç mi yoktu merdiniz
Uygurlu bir Türk’üm ben atam dedem Türk benim
Zulum yağıyor gökten hiç mi kimsem yok benim

İnsanlık can çekişir yürekler nasırlaşmış
Vicdanın soyu bitip adeta kısırlaşmış
Sağlam iman kumaşı nezelip kusurlaşmış
Yaralı gönüllerin vicdanına yük benim
Zulüm yağıyor gökten hiç mi kimsem yok benim,

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAŞ

KURBAN BAYRAMIMIZ MÜBAREK OLSUN KIYMETLİ DOSTLAR….